Bevroren behoeften

‘Het is november 1995. Dit is het ziekenhuis van Cairns, een stad in het noorden van Australië, waar je sinds zes jaar woont en werkt. Deze informatie hebben we van je werkgever. Je bent Nederlands, heet Mia van Hof, bent 45 jaar. Je was drie maanden spoorloos tot iemand vorige week aan de politie meldde dat op Clifton Beach een vreemd pakket lag. In dat pakket zat jij.’ Ze fronst, haar linker ooglid knippert. Zwaar gewond en met ernstig geheugenverlies ontwaakt Mia in het ziekenhuis. Ze heeft geen idee wat haar is overkomen. Jane neemt de verzorging liefdevol ter hand en neemt Mia mee naar huis. Daar ontmoet zij twee andere vrouwen: Sarah en Fiona. Er ontstaat een bijzondere dynamiek tussen de vrouwen, waarin gebeurtenissen uit het verleden die verband lijken te houden met ontwikkelingen in het heden, in indringende gesprekken langzamerhand duidelijk worden. Mia komt er stap voor stap achter wat er met haar is gebeurd, maar er zijn dingen die ze zich liever niet meer had herinnerd. Om dat onder ogen te zien en om de onderlinge vertrouwensband weer te herstellen, is een grote opgave. ‘Angst maakt ontrouw, weggaan is ontrouw, je afsluiten ook, je stille lijden, je hunkering en de honger.’ Bevroren behoeften is een verhaal over liefde, tederheid, onmacht en geweld. Het gaat over het verlangen om erbij te horen, over binding en afhankelijkheid en over de angst daarvoor.